مهم نیست که من کیم

مهم نیست من کیم، مهم آن است که به مظفرابای بودنم افتخار میکنم.

مهم نیست من کیم، مهم اینست که کوچه های خاکی خاطراتم را فراموش نکرده ام .

مهم نیست من کیم ،مهم آن است که هنوز بانگ اذان صبح حاج محمد در گوشم نجوا میکند.

مهم نیست من کیم ،مهم آن است که هنوز مدرسه بالا وکلاس های پر ازمهر وصفا را فراموش نکرده ام.

مهم نیست من کیم ،مهم آن است که هنوز شرینی گوی را وهفت سنگ در زمین خاکی را بیاد دارم.

مهم نیست من کیم ،مهم اینست که هنوز لذت خوردن کمه جوش را از یاد نبرده ام،

مهم نیست من کیم، مهم آن است که هنوز صدای زنگوله بزغاله های بازیگوش  وآمدن گوسفندان به روستا را در غروب فراموش نکرده ام.

 مهم نیست من کیم، مهم آنست که هنوز خاطرات زیبای شب چراغانیهای شبهای زمستان و طعم خوش جوزو علیکی  را بیاد دارم..

مهم نیست من کیم، مهم آن است که هنوز روزهای گرم درو گندم های دیم را در پشت دراز وده من ،از یاد نبرده ام ، .

مهم نیست من کیم ،مهم آنست که هنوز طعم شیرین  خربزه  و هندوانه  ده من را به یاد دارم ،

مهم نیست من کیم ،مهم آنست که هنوز همبازیهای قدیمی کودکی را که شاید امروز مهندس وسرمایه دارو مدیر و... شده اند را بخاطر دارم.

مهم نیست من کیم ،مهم آنست که هنوز سیزده به در کلاته های درینو و چشمه بدو... روستا را دوست دارم.

مهم نیست من کیم ،مهم آنست که هنوز شور و شوق عاشقان حسینی دیارم را در خاطر دارم وبرای نوحه خوانی ها ونذورات این ایام دلتنگی میکنم

مهم نیست من کیم، مهم آن است که دلم برای آهنگ حاج عباس،سرنای حبیب ودهل برات ا... آنچنان تنگ شده است که چشمانم را میبندم ودر خیال خود به آهنگ های بومی محلی آنان گوش میدهم

مهم نیست من کیم ،مهم آنست که هنوز به روستازاده بودن خودم افتخار می کنم و خود را خدمتگزار مردم دیار همیشه سبز خود یعنی مظفرآباد  می دانم .

                     ((پاینده و جاوید باشی ای سرزمین هنر ،مذهب وکارو تلاش  ))

اقتباس از سایت تندک